ผมเรียน JAMMER ตอน ม 6 เริ่มต้นช้ากว่าเพื่อน ผมเกเร และไม่มีสมาธิ ความเหนื่อยของพี่ๆทุกคนคือ ดัดผมให้เข้าเส้นเข้าแบบที่คนอื่นเป็น ผมต้องเหนื่อยกว่าเพื่อน ทั้งงานที่ไม่เสร็จและการบ้านที่ต้องทำในช่วงเวลากลางคืน ตอนนั้นผมเหนื่อยมากครับ พี่ทุกคน คอยช่วย คอยให้กำลังใจ จนถึงตอนสอบ แล้วผลที่ออกมาคือไม่ติด หลายๆคนคงรู้ความรู้สึกเคว้ง ที่เพื่อนได้เรียนแล้วตัวเองไม่ได้เรียน ตามที่ตั้งใจ โทษตัวเอง ไปเรื่อย จนพี่ๆ ก็เรียกมาคุยว่าควรทำไงต่อไป ตัวเลือกผม ต่อไปตอนนั้นคือ รังสิต ดุสิตธานี แล้วก็เพาะช่าง แต่ ไม่รู้ว่า มหาลัยวิทยาลัยบูรพาก็กำลัง มีการสอบรับตรงเหมือนกัน พอพี่ๆทุกคน แนะนำให้ไปสอบ ผมก็สมัคร และตั้งใจกว่าที่ผ่านมา เพื่อไม่ให้พลาดอีก พี่เตย พี่ตูน พี่ติม พี่โจ้ ที่ดูแลผม จนตอนสอบ จนสอบติดจนยื่นพอร์ท พี่ๆมาช่วยแนะนำการทำพอร์ท ดูแลทุกอย่าง และนอกจากเรื่องเรียนแล้ว เรื่องการใช้ชีวิต พี่ๆเค้าก็แนะนำ ไปในทางที่ดี พี่ๆทุกคนเปรียบเหมือน พี่ พ่อ และ แม่ ถึงแม้ว่าผมจะไม่ค่อยไปหา แต่ รักเหมือนเดิมครับ ขอบคุณครับ